Masalah yang dihadapi oleh orang pekak ialah dari segi bahasa. Misalnya, mereka mempunyai masalah dari segi tatabahasa, struktur ayat dan sebagainya. Cuba kalian baca petikan dibawah:
Smalam aku main dgan rakan bola samue tengok ok nak paksa tendanj bola tapi sudah lakukan baik sangat bila sudah dalam gol ambil 1 markah smue sama tepuk happy sahaja aku sama happy sangat………
Petikan diatas merupakan salah satu contoh ayat orang pekak. Hampir yang kita lihat struktur dan tatabahasa yang digunakan oleh mereka sangatlah teruk dan susah hendak difahami. Kadang-kadang, makna yang hendak disampaikan oleh mereka tidak sama seperti makna yang hendak kita sampaikan. Saya pernah lihat telefon bimbit senior saya iaitu Abang Am yang mendapat masej daripada anak muridnya yang pekak. Bila saya baca saya rasa pelik kerana murid tersebut menulis kepada Abang Am “Kau i cinta x?” bagi kita yang normal, mungkin kita akan rasa pelik, kerana ayat ini selalunya ditujukan kepada kekasih dan orang yang kita cintai. Namun, bagi orang pekak istilah sayang, kasih, dan sabagainya sama sahaja. Sebenarnya, murid Abang Am ingin memaklumkan kepadanya iaitu “Cikgu sayang saya atau tidak?” tetapi disebabkan tiada penguasaan bahasa menyebabkan ayat mereka tunggang terbalik dan penyampaian makna yang salah.
Oleh itu, disebabkan kelemahan penguasaan bahasa, menyebabkan kerajaan telah menyediakan Kod tangan bahasa melayu (KTBM). KTBM juga,digunakan apabila berlakunya terjemah daripada lisan (suara) kepada visual (tangan) dalam tatabahasa Bahasa Melayu. Selalunya, KTBM ini digunakan oleh guru-guru yang mengambil masalah pendengaran seperti saya untuk digunakan bagi mengajar bahasa Malaysia.
Sejarah bermulanya Kod tangan iaitu pada tahun 1973 dan Bahasa Malaysia Kod Tangan (BMKT) digubal dan siap pada tahun 1978. Pada tahun 1982, kursus BMKT yang pertama diadakan untuk guru-guru pendidikan khas Pulau Pinang di Maktab Perguruan Persekutuan Pulau Pinang. Jabatan Pendidikan Khas dengan kerjasama Persatuan Orang Pekak Kuala Lumpur, Persatuan Pekak Negeri-negeri, Jabatan Pendidikan Negeri, Dewan Bahasa dan Pustaka serta guru-guru telah mengambil satu langkah positif menerbitkan buku kod tangan bahasa melayu (KTBM) edisi 1979 yang diguna pakai sehingga hari ini
Sebenarnya, KTBM banyak memberikan kebaikan kepada golongan pekak. Hal ini disebabkan kerana, KTBM boleh melatih mereka membaca, memahami struktur ayat, membetulkan bahasa dan sebagainya.
Seperti BIM hanya boleh digunakan untuk berkomunikasi, tetapi apabila hendak diselaraskan dengan tatabahasa Bahasa Malaysia tidak boleh, kerana tatabahasa BIM dan bahasa Malaysia tidak sama bentuknya. Oleh itu, lebih sesuailah jika dalam pengajaran dan pembelajaran digunakan KTBM sebagai meningkatkan penguasaan bahasa Malaysia.
Berikut merupakan petikan penerangan terhadap penggunaan KTBM, petikan penerangan ini saya ambil daripada Portal Rasmi Pendidikan Khas SMK Tun Hussein Onn, Kluang Johor ( http://www.pksmktho.myportal.my/ ).
Kata Majmuk
Perkataan kata majmuk yang mempunyai dua kata dasar digabungkan seperti kapal terbangkeretapitali pinggang papan hitambola sepak. Semua kata majmuk ini membawa suatu makna atau objek. Oleh itu digunakan satu kod sahaja.
Kata Ringkas
Ada perkataan-perkataan dalam bahasa Melayu yang diringkaskan dari dua, tiga atau lebih menjadi satu perkataan sahaja seperti:
cikgu daripada encik guru.
tiada daripada tidak ada.
berdikari daripada berdiri di atas kaki sendiri.
pawagam daripada panggung wayang gambar.
Semua perkataan ringkas ini tidak diberi kod tetapi hendaklah dieja kecuali pada perkataan-perkataan yang lazim digunakan seperti cikgu digunakan “c” seperti kod “guru”, tiada digunakan “t” seperti kod tidak.
Perkataan Pergandaan
(a) Berganda sama
budak-budak, orang-orang, rumah-rumah
Semua perkataan berganda sama ini diulang kod perkataan yang mula-mula.
(b) Berganda tak Sama (Berubah)
Semua perkataan berganda tak sama (berubah) ini menggunakan kod perkataan
mula dan huruf awal pada perkataan berikutnya iaitu:
kuih-muih= kod kuih dan huruf m
saudara-mara= kod saudara dan huruf m
bukit-bukau= kod bukit dan huruf b
(c) Berganda separuh
Semua perkataan berganda separuh ini hendaklah didahulukan dengan huruf dan
diikuti dengan kodnya.
lelaki= huruf l dan kod laki
jejari= huruf j dan kod jari
bebola= huruf b dan kod bola
(d) Perkataan berganda dan penambahan
tulis-menulis, berlari-lari, buah-buahan
Semua perkataan ini dilakukan seperti perkataan berganda sama iaitu diulangi kod dasarnya dengan diberi awalan atau akhiran pada mana-mana perkataan yang berkenaan.
Imbuhan (penambahan) me, pe, ter, ber dan per.
(a) Murid-murid hendaklah diberitahu tentang penggunaan dan perubahan ejaannya pada penambahan “me” yang bertukar menjadi me, mem, men, meng, menge. Walaupun demikia semua menggunakan huruf pertama seperti :
huruf m untuk awalan “me”
huruf t untuk awalan “ter”
(b) Untuk membezakan antara awalan “pe” dengan “per” ialah ditambah huruf “r” menjadi “p” dan “r”.
pelukis= “pe” dan kod lukisan
perbuatan= “p”- “r” dan kod buat dan “an”
(c) Dalam Bahasa Melayu terdapat beberapa pengecualian ejaan dalam imbuhan “pe” yang tidak menurut perubahan ejaannya pada perkataan sakit, tani, sawah, kerja.
Dalam KTBM ini, pengecualian ini ialah huruf “p” tangan kanan tetap seperti biasa tetapi pengecualian ini pada tapak tangan kiri yang hujung jari menghala ke depan, tidak ke atas.
seperti biasa pengecualian :
penyakit pesakit
penulis petani
penyapu pesawah
Perkataan seerti
(a) Perkataan-perkataan yang seerti atau sama konsepnya dikumpulkan dalam satu
kumpulan yang menggunakan satu kod kata dasar. Perkataan ini dibezakan
dengan menggunakan huruf awal seperti :
cantik (kod dasar), molek, indah
(b) Sekiranya terdapat dua perkataan yang sama huruf awalnya, maka huruf pertama dalam suku kata kedua digunakan, seperti perkataan rebus dan rendang :
rebus digunakan huruf “r”
rendang digunakan huruf “d
(c) Kalau kedua-dua huruf pertama dalam suku kata kedua itu pun sama, maka huruf akhir bolehlah digunakan seperti pad perkataan laung dan lolong. Laung menggunakan “l”. Lolong menggunakan “g”
(d) Sekiranya terdapat persamaan pada huruf akhir pula, maka mana-mana huruf yang berlainan dalam perkataan itu bolehlah digunakan seperti dalam perkataan angkat, angkut, angkit. Bagi membezakannya, mana-mana huruf yang tiada dalam perkataan lain itu digunakan angkat = kod dasarnya “a”.
Pengecualian
Ada perkataan-perkataan yang dikecualikan dari kod kata dasar yang disediakan dan perkataan ini mempunyai kodnya sendiri iaitu :
(a) Nama gelaran pangkat yang membezakan dengan
perkataan biasa, seperti: cc
i. DYMM Yang di-Pertuan Agong adalah berbeza dengan mesyuarat agung tahunan. c
ii. Datuk Seri Dr. Mahathir adalah berbeza dengan datuk saya.
(b) Perkataan belajar dan pelajar adalah mempunyai kod dasarnya sendiri dan tidaklah diberi
imbuhan pada kod dasar “ajar”.
Angka
Simbol angka dan angka yang ditulis perkataannya adalah mempunyai perbezaan. Untuk kegunaan segera seperti dalam mengajar matematik simbol angka yang dipadankan daripada simbol angka dari Amerika adalah digunakan. Tetapi dalam pengajaran angka-angka perkataan bertulis, maka asas-asas bahasa mestilah digunakan seperti angka:
Untuk simbol angka
5 = kod 5
15 = kod 1, 5
185 = kod 1, 5, 8
Untuk BMKT
5 = kod 5
15 = 5 belas
58 = 5 puluh 8
185 = seratus lapan puluh lima
Sekarang kalian sudah memahami sebenarnya tentang penggunaan KTBM. Sebenarnya, KTBM banyak membantu orang pekak dalam membetulkan bahasa. Saya akui bahawa kebanyakan rakan-rakan pekak saya tidak menyukai KTBM. Namun, anda perlu akur bahawa apa yang telah dilakukan oleh kerajaan dalam sistem pendidikan di negara kita adalah untuk kebaikan kita bersama. Memang ada pendapat orang pekak mengatakan bahawa untuk menguasai sesuatu bahasa mestilah banyakkan membaca dan menulis. Ya, saya setuju dengan pendapat tersebut. Namun, adakah kalian sedar bahawa, bagaimana kita hendak memberi pengenalan bahasa dan struktur ayat bahasa Malaysia kepada kanak-kanak pekak yang baru belajar dan tidak tahu apa-apa tentang tatabahasa ataupun Bahasa Malaysia. Mereka mungkin akan keliru dan akan sentiasa merlakukan kesilapan dalam tatabahasa. Anda juga, harus sedar bahawa guru-guru yang menggunakan KTBM yang banyak mengajar anda membaca, menulis dan mengira. Jadi hargailah jasa-jasa mereka yang banyak mendidik anda semua. Nasihat saya cuma satu janganlah jadi insan seperti kacang lupakan kulit.
Oleh itu, harapan saya agar penggunaan BIM dan KTBM seharusnya saling bergantung. Misalnya, BIM boleh digunakan dalam komunikasi harian, tetapi apabila untuk belajar bahasa boleh menggunakan KTBM supaya orang pekak menjadi insan yang mahir dalam penguasaan bahasa.
Dikesempatan ini saya meminta maaf jika penulisan blog saya ini ada menyinggung perasaan dan membuat golongan orang pekak berasa marah. Niat saya hanya satu, untuk membantu kalian supaya kalian menjadi insan yang berjaya dan tidak dipandang rendah oleh orang lain. Sekian terima kasih. (^_^)
Salam Cikgu..tahniahh
BalasPadam